„Dobrze się stało, że te nieznane i niedostępne dotąd dla badaczy materiały, przechowywane w zbiorach prywatnych poza granicami Polski, staną się tworzywem dla badaczy różnych specjalności. Dzięki dziełu Krystyny Heskiej-Kwaśniewicz i Lucyny Sadzikowskiej otrzymają cenny materiał, w dodatku kompetentnie przetłumaczony i naukowo opracowany. Skorzystają z tego zarówno historycy, socjologowie, jak i badacze literatury czy psychologowie.
Nie mniej ważne, że z całą pewnością po książkę sięgną „zwykli” czytelnicy, amatorzy historii i ci, których fascynuje ślad kruchego ludzkiego życia „w trybach historii”, na tle wielkich konfliktów militarnych i ideologicznych. Na pewno przyciągną tych czytelników ponadczasowe wartości i zawsze aktualne uczucia tak przejmująco utrwalone w niepozornych listach wysłanych w czasach wielkiej próby człowieczeństwa.”

Dr hab. Joanna Januszewska-Jurkiewicz

„Listy obozowe Józefa Kreta, a także listy jego żony Zofii, chociaż na pozór nie różnią się od innych oficjalnych listów wysyłanych z obozu i kierowanych do obozu, mają jednak szczególną wymowę. Wynika ona z bardzo dramatycznych losów obozowych Józefa Kreta oraz niezwykłej osobowości i wrażliwości zarówno jego jak i żony Zofii.

Listy te ukazują nam niedostrzegany na ogół aspekt funkcjonowania systemu obozowego. Zamknięcie w obozie jednego człowieka rzutowało na wielu jego bliskich: na ich sytuację materialną, osamotnienie, trwogę o życie zamkniętych w obozie ojców , matek, mężów, żon, dzieci. Zmieniało życie w psychiczne piekło, a każde pojawienie się pod drzwiami listonosza napełniało trwogą, czy nie przynosi on złowieszczego telegramu z zawiadomieniem o śmierci bliskiej osoby.”

Dr Franciszek Piper